Fred vraagt zich af of dat nu allemaal wel moet, al die RSS dingetjes hier op mijn weblog. Zoveel feeds. Wordt het daardoor niet onoverzichtelijker en te moeilijk?
Hij is dan ook voorstander van "KISS". Kort gezegd: hou het zo eenvoudig mogelijk. En met al die RSS knopjes en evenzovele mogelijkheden wordt het dat niet, is zijn mening.
Ik ben het daar op zich wel mee eens. Anderzijds denk ik dat mensen zelf willen kiezen hoe ze een weblog ‘binnen krijgen’. Ze willen zelf bepalen bij welk Long Tail groepje ze horen denk ik.
Overigens heeft Fred ook heel veel RSS feeds, nl. voor elke categorie een aparte. Maar ik zie bij hem geen hele rij met van die oranje knopjes. Is het dus de presentatie waar het om gaat? Moet er gewoon een makkelijkere manier komen om je te abonneren op die webfeed van een weblog die bij jou past?
Wellicht een idee dat we straks in onze RSS reader die keuze krijgen?
Fred brengt in ieder geval een terechte discussie op gang. Ik moet me zelf ook af vragen hoe ik het allemaal zo eenvoudig mogelijk ga houden.
Daarom hoor ik graag van jullie wat je ideeen hierover zijn.
In mijn optiek hebben zowel jij en Fred gelijk. Fred wil de dingen het liefste eenvoudig gepresenteerd zien en Hans wil zijn lezers de keus bieden. Eigenlijk zouden 1 of 2 feed-knopjes op de blog voldoende moeten zijn.
Het eerste knopje zou dan de default en niet zeuren instelling moeten zijn (op basis van de persoonlijke wens van de blogger).
Het tweede knopje zou dan een “customize my feed” zijn, waar je als lezer je eigen feed kan samenstellen.
Stan: Thx voor je reactie. Interessante benadering die mij wel aanspreekt. Vraag die me bezig houdt is: hoe maak je zo’n ‘customize my feed’ knopje? Fred, Stan hebben jullie met je technische achtergrond daar zicht op? Ik in ieder geval niet.
Ik zie wellicht een mogelijke oplossing voor customized feeds: http://www.holovaty.com/content/customfeeds/
Hoe hij dit heeft geimplementeerd weet ik (nog) niet.
Misschien een aardig idee van adrian holovaty (waar jij naar verwijst). Het lijkt op die welke we bij feeds4all.nl ook gebruiken. http://news.feeds4all.nl/mestrum.aspx levert (max 25) items over Mestrum uit de feeds4all.nl verzameling.
Maar, misschien voor de doorsnee bezoeker zelfs nog te moeilijk.
Even over het idee, feitelijk bied je met de feed een XML document aan. Als dit document nu zo verrijkt kan worden dat een ‘customizer’ er iets mee kan…
Ik denk dan aan een server waar je als feed-consumer een profiel hebt.
Als feed-publisher voorzie je je postings van tags waarmee de feed-customizer kan categoriseren.
De consumer kan vervolgens voor de Feed van Hans on Experience aangeven welke instellingen hij/zij wil. Bijv,
Format: Complete RSS;
Language: English, Deutsch;
Subjects: VideoCast, Podcast, Weblog, Technology;
Wat je nu aan de feed-customizer hoeft aan te bieden is alleen de meest complete feed (met tags), als de customizer dan ook nog “onthoud” welke tags er zijn en het toevoegen van tags naar de consumers signaleert, zodat deze zijn/haar profiel kan aanpassen.
Helaas weet ik te weinig van de verschillende feed formaten, om te kunnen beoordelen in hoeverre zoiets binnen de standaarden past.
@stan: ja of dat je feedreader dit kan. Dus je biedt een complete feed aan met zoiets als tags/mogelijkheden en in je reader bepaal je wat je wilt. Trouwens feeddemon is al op de goede weg. Daarmee kun je bijv. al kiezen voor Full, Short, Titles. Als ze nu de categorieen van blogs zouden kunnen lezen dan zouden die ook gefilterd kunnen worden….hhmmm eens even een mailtje naar ze sturen.
Maar goed dan hangt het nog steeds af van de reader. Zou dat erg zijn? Nee ik denk het niet.
@stan en @hans:
Eh … Het begint er bij deze manier van werken op te lijken dat je naast je blog nog een tweede stuk content moet gaan managen, namelijk je feed. DAT was nou juist NIET de bedoeling. De kern/de bron is je Blog en de feed wordt daar automatisch uit gegenereerd. Ik denk dat jullie nu een beetje de verkeerde kant op aan het denken zijn.
Ik? nee hoor, liefst manage ik geen van beiden.
Als het goed is, gaat het over content.
Ik plaats die content op een blog, waaruit automatisch een publication volgt (de feed). De feed is XML, de blog is html (of stiekem toch XML). Dat is mijn standpunt als publisher.
Nu ga ik in consumer-mode en dan komt het push of pull mechanisme kijken (in werkelijkheid is het altijd pull, alleen je feedreader doet het op push lijken).
In het pull-scenario tik ik de link van de blog in, of gebruik ik de favorite. Ik ga dus bewust op de informatie af.
In het push-scenario wordt ik geattendeerd op nieuwe posts. Ik heb geen zin om iedere dag te gaan kijken, dus besteed ik dat uit aan een feedreader.
Welnu, in dat push-scenario wil ik heel duidelijk kunnen definiëren wat ik krijg; ik kan alleen Nederlands, Duits en Engels… hoe waardevol de Spaans en Frans talige content van mijn publisher ook is, ik begrijp er toch geen snars van en wil mijn tijd er dus niet aan geven.
Als mijn publisher het heeft over US-politics *ik haal even mijn schouders op*, maar als hij/zij iets blogged over SQL Server wil ik alles, inclusief comments.
Ik hoop dat dit enige richting geeft in de verkeerde kant die ik op denk.
@fred, bent het helemaal met je eens dat de blog de feed moet construeren. Dat gebeurt nu ook. In TypePad kun je kiezen voor Full of Summary en die maakt ie dan. Dus je feed ‘instellen’ moet in TypePad sowieso (je kunt immers ook beslissen om geen feed aan te bieden). Als er nog meer opties bij komen maakt de blog die feed dus ook. Overigens worden de feeds die ik nu heb ook gegenereerd door TypePad, waarbij alleen die met comments nog een stukje code nodig heeft. Dit zou dus ook een standaard optie kunnen zijn. Dus met je eens dat de blog de feed moet genereren, maar na het instellen door de blogger van de opties (bijv. op basis van categorieen, contenttype, full/summary etc.)
@stan, dat van dat pull-push ben ik niet helemaal met je eens. Readers zijn vanuit de lezer gezien juist pull. Ik bepaal aan welke content ik trek. Maar ben het wel met je eens dat ik als lezer (ook) wil kunnen definieren wat ik te zien krijg. Zoiets als de menukaart in het restaurant. Ik weet dat ik bij de Japanner geen Grieks krijg, maar kan wel zelf bepalen wat ik eet.
Push vind ik wanneer je ongevraagd vanalles binnen krijgt in je brievenbus. Spul dus wat ik niet wil. Bij een reader is dat niet zo. Ik heb zelf besloten dat ik die feed wil krijgen. Daarna bepaal ik op basis van de content en mijn ervaringen of ik die feed wil blijven krijgen. Zoiets als dat je na het eten in het restaurant besluit om er niet meer terug te gaan omdat de kwaliteit tegenvalt oid.
fred, stan: dus inderdaad bepaalt de kok wat we eten (de blogger wat we lezen) maar heeft hij wel genoeg keuzemogelijkheden op de menukaart (zijn rss feed) voor zijn bezoeker (de lezer/de bezoekers/de gast). En natuurlijk is het niet zo dat de gast bepaalt wat hij eet en dat de kok dat moet gaan maken. Het is een samenspel tussen die twee.
Mijn voorstel zou dus zijn: de blogger stelt de menukaart samen, de blog maakt die menukaart en biedt die aan aan de aggregators, de lezer kiest van die menukaart en kijkt of het hem/haar bevalt. En wat mee betreft mag het dus gerust 1 RSS feed zijn. Van varkenshaasje en aardappelen kun je ook diverse gerechten maken.
Dus het samenspel tussen kok en gast. De kok bepaalt de inhoud en de kwaliteit. Maar laat zich hopelijk leiden door de feedback van zijn gasten.
Update: Ik heb er nav de posting van Pierre: http://www.gorissen.info/Pierre/item/2005/12/19/to-feed-or-not-to-feed-feed-van-hans-mestrum-verwijderd
ook maar een posting over gemaakt: https://www.hansonexperience.com/my_weblog/2005/12/heeft_pierre_mi.html