Mijn probleem met Gespod.nl is opgelost. Een half uur na mijn mailtje en posting is het feedadres van mijn podcast bij gespod vervangen door mijn eigen feedadres. Alhoewel het eigenlijk de omgekeerde wereld is, vind ik dat waar het mij even om ging is opgelost. De discussie over auteursrechten die gevoerd wordt is natuurlijk wel belangrijk, maar ik vind het eigenlijk nog belangrijker dat na ‘overleg’ iets op te lossen valt. Zoals dit nu het geval is. Lijkt me altijd een betere weg dan je recht te gaan halen. Wellicht dat Gespod.nl ook een leermoment heeft met deze (onbedoelde?) aandacht die ze hebben gekregen. Tja, zo werkt dat in de nieuwe tijd: communicatieve zelfsturing. En auteursrechtend e.d. zijn eigenlijk nog van het vorige tijdperk: social regelgeving. Dus alles dichttimmeren, dan hoeven we er niet meer over te praten. En ik heb gemerkt dat dat dus niet waar is. Gezien ook de discussies die op diverse blogs en forums werd gevoerd. Dat heb je natuurlijk met regels. Hoe passen we die toe? Iemand verzint weer een list, hup weer een nieuwe regeltje, aanscherpen die hap, strenger maken van die regels, desnoods de rechtbank erbij etc. Beter is natuurlijk dat op basis van communicatie de andere partijen zichzelf zodanig bijsturen en er iets van leren, dat beide partijen (weer) vrede hebben.
Dat heet zelftsturing door middel van communicatie. Maar goed, we zitten nu in een overgangsfase. We komen nl. uit het tijdperk van sociale regelgeving (ik noem het altijd maar het tijdperk van het wachten voor het rode stoplicht terwijl er geen andere auto’s staan) en zijn nog lang niet zo ver dat iedereen (zal dat ooit lukken trouwens?) in het nieuwe systeem van communicatieve zelfsturing kan en wil denken (ik noem dat het ‘tijdperk van de rotondes’ als oplossing voor ‘het rode stoplicht tijdperk’).
Feit is in ieder geval wel dat het individu mondiger wordt (en daarom wordt een dergelijke discussie over podjacken gevoerd) en upstream zijn ongenoegen kenbaar maakt. Hij heeft daar nu de middelen voor gezocht en in podcasts, weblogs etc. gevonden. Dagelijks komen er nieuwe toepassingen bij die hem helpen om het mogelijk maken door middel van zelfsturing en communicatie zijn doelen te bereiken. Zaak is nu wel dat de partijen die downstream denken (en vaak zijn dat bedrijven, instituties, partijen die geld willen verdienen aan een ander) zich bewust(er) worden van het feit dat de user in control is/komt. En daarbij gaat het niet zo zeer om het woord controle maar meer in het los kunnen, durven en mogen laten. Ik moet er dus bijvoorbeeld gewoon vanuit kunnen gaan dat als ik een feed heb, iemand anders daar niet mee aan de haal gaat, maar dat hij even overlegd wat de bedoeling is. En als hij goed nadenkt weet hij dat eigenlijk in vele gevallen zelf ook wel. Het ontslaat mij natuurlijk niet van de mogelijkheid zelf ook duidelijkheid te scheppen in bepaalde zaken. En door de discussies die gevoerd worden over dergelijke zaken leren we weer bij. De ene partij dat hij na moet denken over de aard en de bedoeling van de ander, en de andere partij in het niet volledig alles af willen regelen in regels en wetten waardoor iedere vorm van flexibiliteit, creativiteit, innovatie en durf afgestraft wordt. Maar goed, ik kijk maar even naar mezelf. Ook ik durf nog niet altijd los te laten en er op te vertrouwen dat de ander weet/begrijpt/vraagt wat ik bedoel. Maar vanaf een hoger abstractieniveau of op macroniveau bekeken is het leerproces van onze (westerse) samenleving naar een nieuw tijdperk volop bezig. Ons gevoel wijst ons daarbij de weg, volgens Cornelis. Mooi toch!
Achtergrond informatie:
MindMap Kennistheorie Arnold Cornelis (pdf)
Logica van het Gevoel – Arnold Cornelis
MindMap Systeem van communicatieve zelfsturing (pdf)
De samenleving moet op zijn kop – Herman Wijffels
Leiderschap in de 21ste eeuw
We leven in een tijd van trendbreuken – Herman Wijffels
Technorati tags: communicatieve zelfsturing, sociale regelgeving, upstream
Laatste reacties