Marusjka Lestrade maakte me opmerkingzaam op een interessante uitzending van Tegenlicht gisteravond over de waarheid van wikipedia. Ik heb de uitzending zojuist even online bekeken via de stream die de VPRO daar aan biedt. Daarna schreef ik een reactie op haar posting, die zo uitgebreid was, dat ik hem hier ook maar even blog.
Update: De uitzending staat nu ook op YouTube, vandaar hier even neergezet.
Ondertussen kun je ook postings over deze uitzending vinden op:
socialsofties, marketingfacts,
Upstream, Vue Royale, Netters, Kletskous,
Gerard Dummer
Hallo Marusjka,
ik heb net even de uitzending online gekeken. Gisteren was ik niet in de gelegenheid. Mooi toch dat dat zo via internet kan 😉
Ha ook grappig is dat hier een video staat van youtube, dat meneer Keen zelf ook volop blogt en dus gebruikt maakt van datzelfde internet waarvan hij zegt dat het onze cultuur vernietigd. Hhmmm, niet echt practise what you preach.
Maar wat is jouw mening nu hierover?
Ik denk dat waarheid veel meer een filosofische discussie is dan een discussie over deskundigheid en expertise. Zijn de wijze mannen en dorpsoudsten van een stam in Afrika niet deskundig? En wat is dan deskundigheid? Wie bepaalt wie deskundig is? Is er ergens een jury voor die dat bepaalt door bordjes met punten omhoog houden? Wat is expertise? Was Einstein geen deskundige, geen expert, omdat hij niet wist wat een gsm was? Volgens mij kun je alles in perspectief zien. Mensen maken constructies: tijd, geld, kennis. Een deskundige en expert is ook een constructie. Is dat goed of fout? Wie zal het zeggen? Wie is daar expert en deskundig in om dat te mogen zeggen?
Door kennis te stapelen, door kennis te delen, door erachter te komen dat iets helemaal geen goede informatie is ontstaat nieuwe kennis. Als we niets delen, als iemand die denkt dat ie deskundig is niets doorgeeft, weten we nooit of het klopt (op dat moment) en ontstaat er geen nieuwe kennis. Dus ja laat iedereen zijn zegje doen, maar laten we ook kritisch zijn over ‘dat zegje’. Internet/web 2.0 zegt niets over niet kritisch zijn. Dat moeten we zelf zijn. Maar het heeft ook allemaal te maken met hoe je tegen de wereld aan kijkt. Als je alles ziet als een geheel, uitgaat van verbondenheid, van connecting & sharing en dat is de essentie van web2.0, dan is de uitspraak van Keen dat we toegaan naar individualisering en fragmentatie een constructie van hem zelf, zoals hij de wereld ziet. Vreemd dat Keen fragmentatie ziet, terwijl heel veel mensen juist de verbinding zoeken met de nieuwe middelen. En ja technologie is slechts een middel. Het zijn de mensen waar het omgaat en die zoeken verbondenheid, connectie en daarvoor gebruiken ze de technologie. Niet for the sake of technologie, nee omdat ze zich verbonden voelen en uiting willen geven aan hun eigen waarheid, hun eigen verhaal, hun eigen passie. Omdat we komen uit een tijdperk van sociale regelgeving en toegaan naar een tijdperk van communicatieve zelfsturing. Daar past die nieuwe technologie bij. En die middelen zullen zeker veranderen. Omdat wij mensen dat willen. En wie is meneer Keen dan om te zeggen dat dat niet goed is? Wie bepaalt dat hij deskundig is en expert? En op welk gebied dan? Dat duurt net zolang totdat iemand op staat en zijn ongelijk aantoont en zwaarder gewogen wordt en gezien wordt als deskundiger. Het is dus allemaal relatief ofwel een constructie in de tijd en in ons brein.
Kortom: DE waarheid vinden we niet.
Eigenlijk zonde dat je op de blog van Marusjka EN hier dezelfde mening publiceert Hans. Natuurlijk niet vanwege ‘een doublure’, maar omdat je nu de kans loopt dat er op twee verschillende plaatsen een discussie ontstaat naar aanleiding van Marusjka’s post en/of jouw reactie daar op.
Helemaal gelijk Fred. Niet handig….
Beste Hans, Marusjka,
Ik ben nog niet in de gelegenheid geweest om de hele uitzending te zien, maar wat mij in de korte stukjes opviel en ook in jouw blogpost opviel, was dat expertise wordt gezien als de tegenhanger van Web 2.0.
Mijn argument zou juist andersom zijn. Ik denk dat Web 2.0 absoluut met expertise verbonden is, maar dat dit weinig te maken met expertise van het individu.
Ik zal het toelichten.
De massa aan Web 2.0 applicaties levert inderdaad in een hoop gevallen onzin op. Persoonlijke blogs die door niemand gelezen worden (of althans niet van waarde zijn voor de maatschappij in het algemeen), filmpjes op Youtube die te korrelig zijn om te bekijken, wikipedia pagina’s die gegijzeld worden door activisten (al dan niet ter zelfpromotie). Gefragementeerd en nuttoloos. Het internet is een bende structuurloze data, en het heeft weinig zin om daar zo eens in te grasduinen. Want inderdaad.. wat is nou eigenlijk waar.
Om het kaf van het koren te scheiden, heb je een soort informatiebrokers nodig, zoals je die op wel meer plaatsen aantreft. In de financiële sector kennen we de Credit Raters (Standard and Poor’s bijvoorbeeld), in de huizenmarkt zouden dit makelaars zijn. Een leuk voorbeeld is ook de retail. Je kan inmiddels van alles bestellen op internet, (vaak goedkoper) maar toch gaan mensen graag eerst of alsnog naar de winkel. Omdat ze zeker weten, of althans verwachten dat de persoon die ze daar voorlicht, meer credibiliteit heeft dan zomaar een internetsite.
Deze informatiebrokers kun je ook terugvinden binnen de web2.0 wereld. Denk eens aan Youtube-Kanalen als Holland Doc. Je weet zeker dat je daar filmpjes vindt van een bepaalde kwaliteit (zowel in beeld als in inhoud). Wikipedia is over het algemeen ook zo’n broker, ik vertouw de wiki van wikipedia meer dan de duizenden andere wiki’s die ik tegenkom. Door de controversiële artikelen af te sluiten voor de buitenwereld en door een selecte groep onderzoekers te laten schrijven verhogen ze hun accuratesse, en daarmee hun waarde. Helemaal analoog aan S&P’s onderzoekers wiens enige belang het is om een zo correct mogelijke creditrating af te leveren.
Je zou ook kunnen denken aan IT-Bloggers die van Microsoft een bepaald predicate (MVP) hebben gekregen dat zij waardevolle informatie verspreiden. MS is in dit geval de broker.
(Google is een broker in compleetheid, minder in correctheid, Digg is een broker in mode-trends door de tijdsfactor die daar een grote factor speelt, etc…)
Ik zou zeggen dat de rol van deze information brokers, de eigenlijk expertise is in het Web 2.0 veld. De expertise van naalden in hooibergen vinden dus. Structuur aanbrengen in ongestructureerde informatie, zodat mensen er wat mee aan kunnen.
Op het moment is het wel zo dat deze expertise nog (te vaak) toegevoegd wordt door (een beperkte groep) mensen. De volgende grote revolutie is als deze information brokers door “technische” systemen overgenomen wordt. We praten dan over ontwikkelingen als Natuurlijke Taal Herkenning, Image Recognition, Feature Extraction, Automated Tagging etc. De bedrijven die dit soort technieken als eerste goed kunnen inzetten om structuur te scheppen in de chaos, winnen de grote (ook zakelijke) web2.0 slag, dan wordt het namelijk meer dan spielerei.
Het schiet me nu te binnen dat er (in het algemeen) één groep web 2.0 toepassingen is die buiten deze visie valt. Dat zijn de social networks. Maar je hebt gelukkig geen expertise nodig om te weten wie je vrienden zijn.
Groet, Tom
Wow Tom, bedankt voor je zeer uitvoerige reactie. Stof tot nadenken!!
Maar kan een persoon ook geen broker van information zijn? Ofwel wat/wie is een broker en wie bepaalt de waarde daar weer van? Information brookers die mij een kanaal in zuigen om vervolgens mij producten op te dringen, horen die daar ook bij?
Nogmaals stof tot nadenken die je ons hier geeft. Mooi!
Ik heb je artikel in mijn blogpost over het probleem van (online) democratie, geplaatst.
http://www.hanrusman.nl/?p=43
“[…]Oftewel neem mensen hun stemrecht niet af, maar leer ze hoe ze het het beste kunnen gebruiken. […]”