Deze posting van Steve Rubel is er een die staat als een huis. Hij schrijft het naar aanleiding van een artikel in USA Today over CEO’s en bloggen. En als Steve iets zegt dan snijdt dat meestal hout. Je ziet nu al dat er veel naar gelinkt wordt. Hij zegt dat je beter iemand kunt laten bloggen die authentiek is dan iemand die alleen maar een verkoopverhaal wil ophangen. Mensen kopen van mensen en niet van een naam (lees: bedrijf) en ook niet van managers. Zo stelt hij. Nee, we luisteren liever naar mensen uit de organisatie zelf die, soms diep in de organisatie verscholen, hun mening geven over allerlei zaken. Natuurlijk zien CEO’s, PR mensen en marketeers de toenemende invloed en kracht van weblogs als interactief marketingtool en willen dat in gaan zetten. Echter, vaak wordt vergeten dat weblogs open dienen te zijn, en vooral eerlijk en transparant. Ze worden geschreven vanuit een passie van een schrijver. En dat is iets anders dan een gelikt marketingverhaal of verdraaide feiten van de werkelijkheid. Het is juist die passie die lezers terug doet keren naar weblogs. De tone-of-voice is een persoonlijke stem, geen corporate stem. Steve roept dan ook op om die mensen te laten bloggen die die passie, eerlijkheid en authenticiteit hebben, Die dus geen rol spelen, maar puur zijn. Van die mensen kopen we graag. Omdat we dan niet bedonderd worden. Het inzetten van weblogs als reclamezuil of massage-apparaat voor meningsvorming is volstrekt uit den boze vind ik.  Een weblog is er niet voor om mensen te masseren, laat staan te veranderen. Dat kan trouwens helemaal niet. Mensen kunnen alleen zichzelf veranderen. Dus schrijven om de opinie te beinvloeden zal niet lukken. Daar prikken we door heen. Het ventileren van je mening is wel authentiek. Maar dat heeft dan ook een ander doel. Niet om de lezer te beinvloeden, maar om zelf als schrijver beinvloed te worden, feedback te krijgen. Zodat we bij kunnen sturen als we dat willen. Het praten met twee petten op gaat niet in een weblog. En Steve legt dat haarfijn uit.

Tags: