Ik lees zojuist in eYe:

"Spiritualiteit is in. Een groeiende groep Nederlanders zoekt zijn heil in zingeving, balans en ontspanning. Volgens trendwatchers is geld tegenwoordig een stuk minder belangrijk geworden en zoeken consumenten naar zingeving. Het tijdschrift Happinez van Sanoma Uitgevers – met spiritualiteit, zelfontwikkeling en psychologie als belangrijkste onderwerpen – groeide van 25.000 betalende abonnees in 2003 naar 60.000 nu.

Uit onderzoek van Trendbox blijkt dat 40% van de mensen nadenkt over het nemen van een sabbatical. Verder blijkt de zoektocht naar zingeving ook afhankelijk te zijn van leeftijd. Spiritualiteit is vooral aan de orde bij 50-plussers en bij mensen jonger dan 35 jaar. De tweede groep mensen vraagt vaker om een kortere werkweek, zodat zij meer tijd voor zichzelf overhouden. Marketeers beginnen langzaamaan ook het belang van spiritualiteit te onderkennen. Marketeers leggen steeds vaker de nadruk op rustgevende en gezonde aspecten van hun producten, in plaats van op de producten zelf. Zo promootte Volvo de V50 als een ‘ontdekkingsreis naar jezelf’ en introduceerde Zwitsal douchegel met rustgevende kruiden."

Dit sluit natuurlijk perfect aan wat ik al vaker beschreven heb op deze weblog en waarbij de het vertrekpunt in toenemende mate de mens zelf is. Op weg naar zelfverwerkelijking en waarbij ook duidelijk een ander soort leiderschap hoort. Ook marketing vertrekkend vanuit de persoon zelf komt dan op. Dit tijdsbeeld noem ik de tijd van communicatieve zelfsturing in plaats van sociale regelgeving. En als je daarbij de culturele dimensies van Hofstede en de nieuwe ontwikkelingen zoals FreshForward die beschrijft bekijkt of Shoshana Zuboff met de Support Economy, dan vallen er voor mij steeds meer puzzelstukjes op zijn plaats: de mens centraal.