Anneke Langenhuijzen stuurde me het aardige emailtje en ik schreef toen al dat ze misschien iets zou gaan schrijven over haar wending. Welnu, dat heeft ze gedaan. En hoe! Ze stuurde me gisteren een prachtig tekst met haar ervaringen en maar liefst 5 wendingsinzichten. Ik zal ze hier 1 voor 1 de revue laten passeren de komende dagen.

Het is voor de bezoekers van deze weblog niets nieuws wanneer ik zeg dat de heersende paradigma’s wereldwijd en vooral in Nederland in een razend tempo aan het veranderen zijn. Velen van ons staan aan de vooravond van een wending: oude manieren van doen blijken geen vruchten meer af te werpen, maar de nieuwe wegen zijn nog niet altijd gemanifesteerd. Het lijkt dan alsof we ons in een vacuüm, in een niemandsland, bevinden. Dat hoort er allemaal bij. We kunnen elkaar helpen door het collectief bewustzijn te verhogen, door de handen ineen te slaan. Maar hoe? Ieder op zijn eigen manier! Welke manier? De manier die jou het dichtst bij je passie staat!

Afgelopen vrijdag ging 2B Kind van start met de eerste yogales. Ik heb dit initiatief genomen om mensen een veilige omgeving te bieden waarin ze zichzelf mogen zijn. Een omgeving waarin ze kunnen ontdekken wie ze zijn (zowel de sterke punten als de schaduwkanten) en wie ze wíllen zijn. Is het dan niet prachtig om die gelegenheid te bieden aan kinderen: mensen die nog hun hele toekomst voor zich hebben liggen? We kunnen niet vroeg genoeg beginnen!

In het wendingsproces lijken vele kip-of-ei-vragen verstopt te zitten: hoe zit het bijvoorbeeld met de dynamiek en richting van deze wendingsprocessen? Kiezen we voor een top-down of bottom up aanpak, voor spontane vormen of georganiseerde vormen? Gaan we met een vooropgezet plan aan de slag of laten we alles los? Maar door je ‘denken’ eens even te parkeren en plaats te maken voor ‘doen’ en gewoon ‘zijn’ (met de nadruk op ‘zijn’ in plaats van ‘gewoon’), komen de antwoorden vanzelf.

Enfin, tijdens de kinderyogales kreeg ik direct een antwoord op deze vragen die me reeds slapeloze nachten hadden bezorgd. Het blijkt zo simpel. Kinderen komen bij 2B Kind om kind te mogen zijn. Om u een voorbeeld te geven: we hadden een prachtig gebouw met een flinke lap grond eromheen tot onze beschikking. De kinderen mochten gaan kijken waar ze zich het fijnste voelden en kozen verbazingwekkend genoeg het kleinste, donkerste lokaaltje. Ze vonden het knus en gezellig daar. Wendingsinzicht nummer 1: bepaal niet voor kinderen waar ze zich het fijnste voelen.

Technorati tags: