Ja natuurlijk kost het maken van een blog tijd, net zoals het lezen er van. Ook het beluisteren van podcast kost tijd. Mag dat wel onder werktijd? Moet dat allemaal wel in de baas zijn tijd? Kun je dat niet beter thuis doen? Allemaal vragen die op komen bij nieuwe technologieën. We stelden die vragen ook al bij het gebruik van internet, het emailen, het bellen (jazeker er waren tijden dat je niet naar het buitenland kon/mocht bellen), het auto rijden, het gebruik van software. Dus die vragen komen nu ook weer op bij nieuwe mogelijkheden van Internet 2.0. Bepaalde bedrijven spinnen daar garen van en verdienen hun geld met het uitgeven van software die alles van een medewerker kunnen bijhouden, dichttimmeren en vastleggen. Big-Brother-is-watching-you-software. Dit past allemaal weer prefect in de tijd waar we vandaan komen, die van sociale regelgeving: laten we alles maar regulieren, afspreken, in wetten vastleggen, want dan rijdt er niemand meer door rood. Maar we leren steeds bij. We reflecteren. We krijgen feedback. We worden zelfbewuster. We groeien. En stellen dan regels ter discussie. Arnold Cornelis noemt dit het tijdperk van communicatieve zelfsturing. Thomas Thijsen noemt het persoonlijk ondernemerschap. We groeien naar die tijd toe. Tools zoals weblogs en dergelijke zijn al voorzichtige probeersels in die richting. Voorzichtig? En ze zijn zo krachtig die weblogs? Jawel, maar het is nog maar het begin, we zijn er nog niet. Het omkeringseffect is nog niet vanzelfsprekend: bloggers als journalisten, macht bij de consument, viral marketing, diendend leiderschap, waarden, emotiemarkt, transformatiesamenleving, logica van het gevoel. Het zijn allemaal voorbeelden van dat omkeringseffect. De achterkant van het gelijk, de andere kant van de medialle, het voordeel van het nadeel.
Shel Holtz maakte zich terecht kwaad om bedrijven die deze ontwikkelingen tegen gaan. Die wat krom is weer recht proberen te buigen. Maar als je onderstaand lijstje ziet dat hij opsomt dan merk je dat er een waarheid is die niet in het midden ligt, maar de andere kant op gaat. Tenminste als je die kant op durft te kijken.

“- There is no productivity drain in America; the Department of Labor continues to report increasing worker productivity.
– Workers who spend 73 minutes surfing for non-work purposes put in equal or more additional time doing work—often at home. Work done at home isn’t even counted by the DOL in its productivity numbers. If it were, its calcuations individual worker productivity would be even higher.
– Companies need to look to work-life integration. If workers are expected to put in 12-hour days and take work home, then companies need to allow employees to live part of their lives at work.
– Most employees wouldn’t risk their careers to surf the web. They want promotions and raises and recognition. They’re proud of what they do.
– Trust is a key element of engagement, which most CEOs claim is important to them. Send the message that you don’t trust employees and you destroy any hope of promoting a highly-engaged workforce.
– Monitor employees and get used to single-digit, zero, or negative growth.
– For employees who genuinely do abuse the privilege, supervisors should be trained to identify the abuse and the perpetrators dealt with on a case-by-case basis. Manage by exception. Don’t start from the position that the organization trusts none of its employees.”

En past daarin de vraag: kost bloggen tijd? Nee. Draai de vraag om. Wat levert bloggen op? Ton Zijlstra zegt dat weblogs conversaties zijn. En conversaties zijn net zo vanzelfsprende als ademhalen. Bekijk het eens van die kant.