Dit vind ik een idee waar ik achter sta. Martijn Aslander (let op: hij heeft een nieuwe TypePad weblog) gaat niet meer naar seminars die geld kosten. Daar zullen organisatoren niet wakker van liggen, maar zijn idee vind ik de moeite waard. Hij zegt nl. dat hij zelf ook zijn kennis, netwerk, ideeën, aandacht in brengt en daarvoor hoeft hij niet betaald te worden. Andersom dus ook niet. Hij stelt voor om op het eind te vragen wat het seminar waard was en wat de bezoekers er dan voor over hebben. En denk hier eens over na:

“Wat mij betreft kun je deze trend ook wel scharen onder het Web 2.0 fenomeen. Knowledge wants to be free en als je een beroep doet op de kostbare tijd van mensen, zorg er dan ook voor, dat iedereen zijn kennis en inbreng kan komen delen. Hoeveel bijeenkomsten worden er wel niet georganiseerd dagelijks, die maar een fractie benutten van het aanwezige potentieel?”

Overigens, ik denk dat dit fenomeen steeds meer zal gaan gelden. Ik word zelf ook steeds vaker gevraagd op seminars om daar aanwezig te zijn en er eventueel iets over te schrijven (vantevoren of er na). Kennelijk is er dan die waarde waardoor ik geen entreeprijs hoef te betalen. Martijn gaat dus nog verder en zegt dat iedere deelnemer wat inbrengt van waarde. En je kunt pas op het eind beoordelen wat jij er aan waarde voor hebt teruggekregen. En dat is je dan waarschijnlijk ook wel wat waard.
Hij noemt in zijn posting overigens ook nog enkele interessante bronnen. Maar als je dit interessant vindt kun je zelf wel bij Martijn gaan kijken.