Ja, ik moet, nee ik wil, er toch iets over zeggen. Over dat hele gedoe rond Ayaan en Verdonk. Ik heb vannacht het hele debat gevolgd en mijn mond viel werkelijk meerdere malen open. Hoe kan een minister zo star het adagium: regels zijn regels blijven hanteren? Ze wordt duidelijk geregeerd door angst en niet door liefde. Want dat zijn de twee enige drijfveren van handelen en denken, zoals ik al eerder schreef. Als je uit liefde handelt, dan kom je tot wijsheid. Als jij uit angst handelt gebeuren er ongelukken. Natuurlijk zijn regels regels. Daarvoor zijn ze bedoelt. Maar we worden er langzamerhand doodziek van dat door die regels we onszelf in de wielen aan het rijden zijn. Vooruitgang wordt gestopt als je steeds maar regels toe blijft passen. Voor een rood stoplicht staan wachten terwijl er niemand aan komt dus. Denk nu ook weer eens aan de metafoor van de rotonde. Je KUNT de rotonde oprijden, dat MOET niet. Dat bepaal je zelf wanneer je dat doet. En sterker nog je past een regel toe die haaks staat op een andere regel. Bij een rotonde heeft links voorrang en juist niet rechts. En waarom denk je dat veel van die stoplichten nu vervangen worden door rotondes? Juist. Omdat we willen kiezen, zelf wel kunnen bepalen wanneer we de rotonde op rijden. En de doorstroming gaat nog sneller ook. Gebeuren er veel ongelukken op een rotonde? Nee, ik denk het niet.
Waarom rijdt minister Verdonck niet op een rotonde? Waarom staat ze als een politieagent te kijken of er iemand door rood kijkt op een rotonde? Nee sterker nog: ze heeft stoplichten neergezet op die rotonde. Wij willen met zijn allen vooruitgang, wijsheid, mededogen etc. en zij zet telkens stoplichten op die rotondes. Want dan zijn er tenminste duidelijke regels te handhaven en hoeft ze geen angst meer te hebben voor ongelukken op die rotonde. Tja en zo loopt het systeem vast. Ze past middelen uit een ander tijdperk (sociale regelgeving) toe in een nieuw tijdperk (communicatieve zelfsturing). En Cornelis zei al dat je dan een katastrofaal leerproces door maakt. En zij niet alleen, heel Nederland. Ten overstaan van de hele wereld.
Op zich is daar niks mis mee, als die verdomde politici nu die stoplichten maar eens opgeruimd hadden. Want dan geef je in ieder geval nog de indruk dat je iets leert. Ze hadden er de kans voor vannacht. Even waren ze daar mee bezig. Maar al snel bleek dat minister Verdonk alleen de verkeerslichten op die rotonde wat beter af moet stellen. Lariekoek dus. Gebruik middelen die nodig zijn op een rotonde: inzicht, flexibiliteit, beslissingsbevoegdheid, durf en pas een tegendraadse regel toe. Dat is wijsheid. Wijsheid is niet het probleem oplossen door te blijven denken in het systeem dat het probleem heeft veroorzaakt zei Einstein al eens. En de stellingen: ‘regels zijn regels’ of ‘ik handhaaf de wet’ laten letterlijk zien dat je in hetzelfde systeem zit te denken. Terwijl we intuitief aanvoelen dat dat niet de oplossing is. Daarom was er ook zo’n eensgezinde commotie. Iedereen voelde aan zijn theewater aan dat er iets niet klopte. Ja, dank me de koekoek: stoplichten op een rontonde!
En natuurlijk, liegen mag niet. Dus Ayaan zit ook fout, maar met wijsheid en liefde kom je verder dan alleen maar vanuit angst constateren wat de wet voorschijft. Heren en dames politici: een gemiste kans vannacht om uzelf een dienst te bewijzen en te laten zien hoe belangrijk het is dat liefde en wijsheid preveleren boven angst en regels. En daardoor staat u, de politiek, Ayaan,Verdonck en heel nederland in haar hemd, nee in haar blote kont. Omdat we te bang waren of liever zijn om op basis van wijsheid te handelen.
Schandalig!
Een gemiste kans voor de politiek. Ze hadden nu de kans om voor een keertje eens boven zichzelf uit te stijgen, om te laten zien dat het systeem werkt. Helaas…
Ik ben om 1.45 uur in slaap gevallen. Kon het eigenlijk niet meer aanzien.
Prachtige metafoor gebruik je! Maakt het zo duidelijk, Deze ga ik van je lenen. Hij is toepasbaar op veel situaties die ik tegenkom.
Mijn complimenten voor je heldere uiteenzetting!
Ik ben jaloers hoe mooi je het hebt kunnen verwoorden. Ik dacht bijna dat al het intellect uit onze samenleving was verdwenen.
@ronny en willem: bedankt voor het compliment. Ja het kwam vanuit mijn tenen omhoog. Dat zijn altijd de mooiste postings heb ik gemerkt 😉
Ik sta bekend als een rebels jongetje.
Vaak schop ik tegen de mening van een ander.
Een gedeelte van het debat heb ik gevolgd.
20:15 uur tot 22:15 uur.
Aangezien ik mezelf goed ken leek het me verstandig om de nachtrust
op te gaan zoeken zodat ik weer met genoeg energie de volgende dag
kon aanbreken.
Ayaan was uiteraard het eerste onderwerp wat rond de koffietafel
naar boven kwam.
Vrij regelmatig in dit soort discussies voel ik me genoodzaakt
om rebels op te treden.
Juist een andere mening te hebben.
Te zeggen dat we zelf dit kabinet gekozen hebben.
Te zeggen dat een leugen voor de een wel goed uitpakt
en voor de ander het onderspit betekent.
Te zeggen dat we allemaal achter elkaar aan lopen en dus
niet meer zelfstandig denken wat we er werkelijk van vinden.
Wanneer moet een leugen bestraft worden ?
Als een nieuwslezer een opleidingsdiploma in amerika heeft gekocht ?
Als een operazanger onder invloed zegt dat z’n cruisecontrol blijft hangen ?
Als een huisarts uit amsterdam ontkent dat hij naar de hoeren gaat ?
Mijn mening is dat iedereen gelijke kansen moet krijgen.
En het leven is ook niet zo zwart wit.
Maar ergens meot je een grens trekken.
En gelukkig bepalen we die in nederland zelf doordat we eens in de 4
jaar ons zegje mogen doen.
Groeten Laurens
@laurens, natuurlijk mogen we eens in de 4 jaar ons zegje doen, maar dan moet er daarna wel met wijsheid opgetreden worden. En zoals je zegt: het leven is niet zo zwart wit. Regels moet je interpreteren. Als er een bord bij een park staat met daarop: ‘verboden voor voertuigen’, dan mag de kinderwagen er niet in, de step niet, de ijscokar niet….Maar geen een rechtshandhaver die daar iets van zegt (en terecht), want voor genoemde ‘voertuigen’ is die regel niet bedoelt of liever we interpreteren de regel zo dat we gerust het park in durven met onze kinderwagen.
Ik wil maar (met jou) zeggen: het is niet zo zwart wit.
Liegen is hartstikke fout maar hoe (en wanneer) de ander met die leugen omgaat bepaald die ander zelf.