Ik viel gisteren te laat in de uitzending. Vandaar dat ik het wel fijn vind dat ik hem hier nog eens kan zien. De uitzending van Rondom 10. En daarom vind je hieronder de video ingesloten zoals Google dat zelf noemt.

Waarom zo weinig homo zappiens of generatie Einstein in de uitzending?
Wat me gelijk opviel in de uitzending dat alhoewel het allemaal om nieuwe technologie ging zoals bloggen, twitteren etc. er eigenlijk maar weinig mensen waren die dat ook toepassen. En van de nieuwe generatie homo zappiens waren er eigenlijk maar 2 mensen aanwezig. Daardoor kwam het geheel me over als uit balans en een beetje zeurderig. Zoiets als oma’s die zeggen dat je toch geen video nodig hebt want alles komt toch op tv, of dat je geen email moet doen, maar brieven schrijven.

Staan je antennes wel goed?
Vreemd dat volwassen en verstandige mensen de vooruitgang niet aanvoelen en dus het dan maar afkraken. Kijk als je iets niet snapt dan is dat tot daar aan toe, maar als je vervolgens alles wat je niet snapt verkeerd vindt dan ben je verkeerd bezig. Kennelijk staan bij een flink aantal mensen of de antennes verkeerd of is het filter van het gevoel hebben voor uit.

Niet met de radio aan studeren
Telkens is er dezelfde discussie: ik mocht vroeger niet studeren met de radio aan, nu mogen ze niet msn-en, sms-en en studeren. Volgens mij kun je alleen maar kennis stapelen als je connected bent. En je als je je netwerk ziet als allerlei zwermen met daarin gestapelde kennis, dan snap je dat je dus juist zoveel mogelijk moet connecten en in zo veel mogelijk zwermen moet zitten.  Want we bouwen gezamenlijk aan ons collectieve bewustzijn.

Connecting and sharing
Om verbinding met je zwermen te houden heb je tools nodig en dat is wat anders dan netwerkborrels afrijden of ontbijtsessies of lunchafspraken. Nee die zijn niet echt efficiënt. Die tools zoals bloggen, chatten, sms-en en twitteren wel. Je bent dan als het ware op 10 netwerkborrels tegelijkertijd en deelt je kennis met misschien wel 5 verschillende zwermen tegelijkertijd. Hoezo leer je dan niks en hoe zo levert dat stress? Nee het levert juist geen stress, maar plezier, involvement/engagement en meaning. Dat dat voelt rijk in plaats van stress. Maar goed, hoeveel mensen die in die uitzending zaten zijn connected en doen aan delen? Want je kunt pas vermenigvuldigen door te delen en je kunt pas delen als je connected bent. En de meeste mensen willen krijgen en nemen in plaats van geven en delen. En daar zit juist de crux. De nieuwe generatie deelt en geeft. Met die tools zoals sms, msn, twitter en blogs. Ze delen hun hun creaties, hun ideeën, hun aandacht, hun nieuws, hun kennis en soms zelfs hun hele ‘hebben en houen’. Dat is net een elastiek. Hoe ver kun je gaan in delen? In geven? Dat moeten we nog leren. Omdat we niet gewend zijn zo te denken en bezig te zijn. Misschien is infostress meer de stress van niet kunnen delen en geven?
Toegegeven, de meesten van ons zitten in de bovenstroom waarin de klassikale paradigma’s, gewoontes en structuren zitten waar we mee moeten werken. En al die nieuwe zaken en tools komen uit de onderstroom vanuit een ander mensbeeld, nl. de MENS centraal in plaats van de structuren, systemen, gewoontes, wetten en regels. Tja en van het om gaan met die onderstroom krijg je stress.  Tenminste als je je niet laat onderdompelen in die onderstroom. De samenleving moet op zijn kop, blogde ik al eens.
Ik heb het al vaker geblogd, we zitten in een tussentijd. Een tijd tussen die van sociale regelgeving (nu nog de bovenstroom) en communicatieve zelfsturing (nu de onderstroom). En laat al die nieuwe tools nu precies thuis horen bij communicatieve zelfsturing! Er zijn veranderingen op til!