We hebben al 3 scenario’s voor 2020 gezien die beschreven worden in het rapport van IVLOS. In scenario 1 ging ieder zijn eigen weg, in scenario 2 had kwaliteit zijn prijs en in scenario 3 gingen we vooral uit van gemeenschappelijke waarden. In dit 4e scenario zien we dat welzijn een belangrijk goed is geworden en zitten we echt in een nieuwe tijd: multicommunaal. We zijn echt aan het leren. We hebben ons georganiseerd rond een soort communities. Dit lijkt wel op wat er nu aan het ontstaan is met social networking, zoals LinkedIn, Friendster, Hyves en dergelijke. Te denken valt dat een dergelijke ontwikkeling zich niet alleen op het internet zal voordoen maar ook in ons dagelijkse lezen. Enerzijds communicatie en anderzijds zelfsturing. We bepalen zelf van welk netwerk we deel uit willen maken en zijn dan echt betrokken. Maar individuele groei staat voorop. Dat heeft een positieve uitwerking op die netwerken. Immers doordat de leden zelf groeien, groeit een netwerk ook. Alles is dan niet van bovenaf vastgesteld en georganiseerd maar veel meer onderling en in samenwerking. Het is wel zaak dat we in een dergelijke tijd niet alleen de aandacht hebben bij economisch gewin, maar vooral ook bij menselijke waarden en groei. Een gezonde balans tussen hoofd en hart, economie en welzijn. Dit scenario zoals hieronder beschreven lijkt mij een interessant perspectief.


“Anno 2020 is Nederland rijk en Nederland voelt zich ook rijk. De eenzijdige nadruk die de afgelopen periode op de economie lag, is voorbij. Alle aandacht richt zich op welzijn in de ruimste zin van het woord. Het inzicht breekt door dat daarbij individueel en gemeenschappelijk welzijn en nut samenvallen. Het beleid is gericht op het waarborgen van de individuele ontplooiing van alle burgers als beste manier om voorop te lopen in de kenniseconomie. ICT heeft een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van kennisgemeenschappen die hebben geleid tot een nieuwe manier van verenigen en organiseren. De samenleving is ‘multicommunaal’: mensen sluiten zich aan bij communities met gedeelde overtuigingen en idealen. Er zijn communities op het vlak van geestelijk welbevinden, religie, milieu, democratische waarden, integratie van culturen, aandacht voor minderheden, etc. Deze communities nemen taken op zich die in het verleden door de overheid werden verricht, zoals thuiszorg, milieuzorg, ouderenwelzijn en natuurlijk onderwijs.”