Ik heb gisteren bij Marezate een aardig boekje gekregen over bovenstaand onderwerp. Op de achterkant van het boekje trof ik een beschrijving aan van Waarden gedreven leiderschap door Daan Fousert. Ik citeer dat hieronder omdat het kernachtig een aantal belangrijke zaken samenvat.
“De ‘medewerker’ van deze eeuw is aan het veranderen. Mensen willen niet meer leven met slechts een paar van hun capaciteiten die toevallig goed in de markt liggen, terwijl ontwikkelingsplannen binnen bedrijven zich te veel en te vaak richten op de ontwikkeling van hun functionele capaciteiten. Mensen willen geen verschil meer tussen de buitenkant van het maatschappelijk succes en de binnenkant van hun persoonlijke groei.


De mens van vandaag zoekt veel meer naar de samenhang van zijn bestaan, de heelheid van zijn leven. Arnold Cornelis zegt in zijn boek: “De vertraagde tijd” het volgende: “De toekomst is de logica van de levenslust, van de meest menselijke drift om te leren en van de zelfsturing in de richting van wat waardevol is en van wat nieuwe mogelijkheden biedt.”
Organisaties die dit beginnen te beseffen zijn bezig een omslag te maken. Een omslag van het pure Shareholders Value denken (wat is de beurswaarde) naar het Stakeholders Value denken (wie hebben een belang in het voortbestaan). Persoonlijke waarden speelden binnen het Tayloriaans denken geen belangrijke rol binnen bedrijven. Steeds meer beginnen organisaties zich te beseffen dat als er geen relatie is tussen de individuele waarden van hun medewerkers en de waarden van de organisatie, de legitimiteit van de organisatie komt te vervallen.
Veel bedrijven zijn doende met de herijking van hun bedrijfscultuur: een op waarden gedrven inrichting van de organisatie waarbij de cultuur niet alleen zichtbaar is in mooie woorden in een glossy jaarverslag, maar waar de waaren van de organisatie zichtbaar zijn in het voorbeeldgedrag van het leiderschap binnen de organisatie en waar management aanspreekbaar is, vanuit ieder niveau, op dat gedrag.