Leiderschap in de 21ste eeuw“Wat voor soort leiders en managers hebben we nodig in de komende eeuw? Het moet in ieder geval ánders, stellen de tien belangrijkste denkers op dit gebied. Het moet afgelopen zijn met die autoritaire top-down benadering. Winst kan niet langer het enige doel zijn.”

Dat is de inleiding die te lezen is op de site van Netwerk. Afgelopen vrijdag was er een uitzending over dit thema. Aanleiding is het verscheinen van het boek ‘Leiderschap in de 21ste eeuw’ van Dominique Haitema, waarin een aantal vooraanstaande managementdenkers hun visie uitdragen over dit thema.  In de Netwerk uitzending (breedband windows media player) horen en zien we o.a. Charles Handy aan het woord.  “Bedrijven die zich alleen op winst richten, zullen niet de beste mensen krijgen,” stelt hij.  “Je hebt een hoger doel nodig. Medewerkers willen graag verschil maken en iets van betekenis doen.” Hij wijst op bedrijven die al streven naar maatschappelijk verantwoord ondernemen. Niet geld, maar mensen zouden volgens hem het belangrijkste kapitaal moeten zijn van een onderneming. Management Team had ook een serie over als titel Leiderschap in de 21ste eeuw.
Het past volgens mij goed bij Servant Leadership of zo men wil Ander Leiderschap. Het zijn signalen die passen bij communicatieve zelfsturing zoals Arnold Cornelis dat noemt of persoonlijk ondernemen. En als Robert Greenleaf nog had geleefd, dan zou zijn bijdrage ook zeker in dit boek hebben gestaan. Er zal een meer menselijkere kijk op werk ontstaan met andere waardenstelsels en manier van leven (pdf). Volgens Handy in de uitzending van Netwerk: De leider moet het menselijke gezicht van de organisatie zijn, talent ontwikkelen en de processen sturen: “Goede leiders nemen geen besluiten. Dat doen de anderen die zij vertrouwen en die goed genoeg zijn.”
Waren we in het verleden vooral bezig met het wat en hoe, tegenwoordig en zeker in de zeer nabije toekomst zal het waarom van belang worden. Daarbij speelt een rol dat we eigenlijk alles weer ‘heel’ aan het maken zijn. Vroeger deelden we alles op in kleinere delen. We wisten steeds meer van steeds minder. Maar daar kwamen we de oplossing voor het waarom ook niet tegen. Tegenwoordig is er weer veel meer aandacht voor het geheel. Als we naar weblogging kijken dan zien we dat ook in de praktijk gebracht. Door tagging maken we verbanden, met webloggen maken we connecties, met social networking maken we onderdeel uit van een geheel. Dit zijn echter maar een kleine en ‘platte’ voorbeelden van dit fenomeen. Ons mensbeeld en wereldbeeld is aan het veranderen. Conclusie: we moeten af van het Amerikaanse ondernemingsmodel (pdf) en terug naar onze eigen sterktes, ons eigen ondernemingsmodel. Maar zoals Arnold Cornelis en anderen ook zeggen: we zullen anders gaan leren (pdf), waarin we van digitaal leren naar analoog leren gaan. Hoe tegendraads dat ook klinkt. Van oud naar nieuw leren (pdf): met vraagsturing, maatwerk, leren leren en authentiek leren. In een dergelijk tijdsbeeld past de subgroep cultureel creatieven perfect of liever zijn zij misschien wel het product (geen mooi woord) van deze nieuwe tijd. Ik heb deze tijd ook al wel eens de value economy genoemd naar Diane Nijs. Dus de waardengedreven kant van de experience economy.
Ik vind het mooi dat door uitzendingen zoals die van Netwerk, het verschijnen van dit boek en de Raiffeissenlezing van 6 april er steeds meer aandacht komt voor de veranderingen die bezig zijn en hoop met deze posting daar ook bescheiden aan bij te dragen.

Tag: , , , ,