Steeds meer hoor je dat er problemen zijn in het onderwijs. Gedemotiveerde leerlingen en leraren. Steeds meer spijbelen en meer voortijdig schoolverlaten. Maar hoe zijn deze problemen ontstaan? Enkele weken terug hadden we met het team van Orion College een avond waarin Marco Bosch van KPC ons dat duidelijk maakte.
Waarom problemen in het onderwijs?
1. Lestijden, roosters, testscores, methoden, speciale programma’s etc. zijn belangrijker geworden dan het kind
2. Onderwijsdoelen worden bepaald door methoden en toetsen in plaats van wat zijn nu de echt belangrijke ‘lessen’.
3. De samenleving heeft specifieke vaardigheden en communicatie nodig en de school levert feitenkennis via lange monologen.
Hoe lossen we de problemen op?
1. Intrinsieke motivatie en verlangen om te leren
2. Betekenisvol leren; ervaren
3. Leren over, maar vooral ook in de wereld
4. Onderwijs moet weer persoonlijk worden gemaakt. We moeten het kind en zijn context kennen door:
te luisteren, weten wat hem/haar interesseert, familie niet buiten te sluiten, zijn/haar gevoelens zijn relevant voor het leerproces
Het KPC hanteert het concept van Big Picture en begeleidt het Orion College dit concept toe te passen. Ik schreef al eerder over het boek The BIG Picture. In volgende postings kom ik nog terug op het concept en de visie van Big Picture.
Hans, ik geloof dat de ‘schuld’ maar gedeeltelijk bij de scholen ligt, misschien is het zelfs maar fractioneel. Ik wijd de problemen veel meer aan opvoeding, normen en waarden, mentaliteit, kortom wat krijg je mee van huis. Natuurlijk is de school van grote invloed op de ontwikkeling van een kind en puper, maar de problemen in het onderwijs waar jij op doelt zijn m.i, problemen die een veel grotere scope hebben.
Marc, eens. Vandaar ook dat onderwijs en het echte leven hetzelfde is. Nu is onderwijs geisoleerd. We kunnen beter alles in samenhang zien in een grotere context (grotere scope zoals jij dat noemt). Het gezin kun je ook niet loskoppelen van het onderwijs, sterker nog in de visie van Big Picture en dus ook van het Orion College is dat de ouders een fundamentele en verantwoordelijk rol IN de school hebben. Ze nemen deel aan het leerplanteam van het kind en denken en helpen zo ook mee om hem voor te bereiden wat nodig is aan mentaliteit, waarden en normen etc.
Doordat we nu de school isoleren zitten leerlingen in een ruimte waar ze stil moeten zijn (ik charcheer), de leraar en het boek bepaalt wat ze moeten leren, we ze beoordelen met cijfers en de connectie/communicatie met ‘buiten’ zeer beperkt is. Haal wat buiten is de school binnen, ga uit van de passie van het kind en je zult versteld staan van de progressie van het kind. Niet alleen op cognitief gebied, maar vooral ook in zijn totaal mens zijn. Voor zelfontplooiing is volgens mij meer nodig dan leerstof en een onderwijssysteem. Het is vooral het niet kunnen meebewegen met het kind dat leidt tot problemen. Het motto van het Orion College is dan ook: Jij volgt geen onderwijs, onderwijs volgt jou!
En dat vorm geven is in de huidige context van het onderwijs heel lastig. Een Afrikaans gezegde is: ‘It takes a village to raise a child.’
En de ondertitel van het boek The BIG Picture is: Education is everyone’s business. Dus niet alleen van en in de school.
Goh hans wat leuk om te lezen! Zonder dat ik hiervan ooit heb gehoord ben ik op basis van (ongeveer) dezelfde principes als The Big Picture een jongerenplatform aan het oprichten in groningen, KIK genaamd.
We willen dat jongeren leren hoe ze hun eigen toekomst vorm kunnen geven. En dat gaat volgens ons het best op een talentgericht en vraaggestuurde manier. Dus inderdaad eens echt luisteren en kijken wat belangrijk is voor hem/ haar…
We zijn nog niet echt begonnen en de website is ook nog in “aanbouw” maar mocht je nieuwsgierig zijn dan kan je kijken op http://www.kikkan.nu